زنان علیه زنان

حق تعیین سر نوشت و مشارکت در امور سیاسی یکی از طبیعی ترین حقوق مردم است. مردم برای مدت چهار سال حق حاکمیت را که متعلق به تک تک آنان  می باشد را به افرادی که انتخاب می کنند می سپارند تا مدتی به جای آنها و برای آنها در خانه ملت تصمیم گیری و زبان گویای آنان باشند و در تصمیم گیری های کلان کشور نظرات خود را منعکس نمایند در  غیر این صورت به وظیفه و تکلیف خود جامه عمل نپو شانیده اند.

طبق قانون اساسی وقتی فردی انتخاب و وارد مجلس شود، نماینده همه آحاد جامعه است، چه زن چه مرد. اما برای رفع مشکلات جامعه  زنان، زنان نماینده هستند که باید کار بیشتری انجام دهند یا حداقل قشرزنان جامعه چنین  تصور و توقعی از آنان دارند. به همین دلیل نیاز به تعداد نفرات بیشتری از زنان با تخصص‌های بیشتر در مجلس است تا در کمیسیون‌های تخصصی حضور یابند. از طرفی زنان نماینده که به اختیار خود قبول مسئولیت نموده اند می بایست ، مورد سؤال قرار بگیرندکه تا به حال برای این قشراز جامعه وکسب حقوقشان چه کاری انجام داده‌اید.

یکی از علل حضور کم رنگ زنان در مجلس شورای اسلامی و مدیریت کلان کشوری حاکمیت جو سیاست مردانه ودر ادامه آن نکته دیگری که باید به آن پرداخته شود نگرش منفی "زن به زن" است.  در حال حاضر نگرش اکثریت جامعه زنان ، به نمایندگان زن در مجلس بسیار منفی بوده و آنان را به جای  مدافع حقوق قانونی زنان جامعه، بیشتر ابزاری برای پیشبرد اهداف مرد سالارانه در دست دولتمردان می دانند.

همین امر بر دیدگاه اعتماد زنان به زنان بسیار تاثیر گذار است و این شک را ایجاد می کند که شاید اینگونه روش ها نوعی سیاست به جهت مهار خواسته های قانونی زنان از طرف دولتمردان بوده که خود حس بی اعتمادی زنان را نسبت به نمایندگان قانونی خودرا  دوچندان می نماید.

تصویب قوانین پر سرو صدایی چون لایحه خانواده به خصوص بند سوم آن (‌ موضوع تعدد زوجات)و نطق یکی از نمایندگان زن در دفاع از این بند از لایحه، پررنگ‌ترین چیزی شد که انتقاد از زنان نماینده را به دنبال داشته ،و در جدید ترین اقدامات تبعیض آمیزعلیه زنان با حمایت علنی زنان نماینده، تشدید محدودیت برای سفر زنان ایرانی به خارج از کشوراست. زنان مجرد زیر 40 سال برای دریافت مجوز خروج از کشور، هم باید هدف خود از مسافرت را به تایید برسانند و هم اینکه موافقت رسمی "ولی قهری" یا "حاکم شرع" را دریافت کنند. برخی نمایندگان زن مجلس هم به شدت از این تصمیم دفاع کرده و حتی آن را به نفع خانواده‌ها و زنان دانسته اند.

چنین  عملکرد هایی جای طرح این سوال را باز می کند که چرا این محدودیت‌ها برای مردان درنظر گرفته نمی‌شود و آیا ممکن نیست مردان هم "سفرهای با هدف نامشخص" داشته باشند؟ آیا تصویب اعمال ولایت بر دختران زیر 40 سال و زیر پرسش قرار دادن اهلیت آنان در اداره هوشمندانه و مدبرانه امور خود در سفر خارج از کشور، غفلت از دستاوردهای ارزشمند حضور گسترده اجتماعی زنان و رشد همه‌جانبه آگاهی و شعور مثال‌زدنی آنان  نیست؟

 اما "ولی قهری" کیست و چه جایگاهی در قانون دارد؟ حق ولایت وقتی موضوعیت پیدا می‌کند که قانون فردی را "مهجور" تشخیص بدهد و شخصی دیگر بتواند به‌جای او هر اقدامی را که به مصلحت می‌داند، انجام دهد. پس چگونه است که زمان نیاز به استفاده ابزاری از رای زنان، 18 سالگی فردی مهجور و نیازمند ولی قهری به حساب نمی آید؟این عمل توهین به جامعه زنان محسوب نمی شود؟

این گونه عملکردهای متناقض باعث گردیده نمایندگان زن در مقابل این اتهام قرار بگیرندکه، زنان نماینده مجلس تنها به دلیل حمایت بیشتر از حقوق مردان و تضییع هر چه بیشتر  حقوق قانونی زنان به نفع مردان وارد مجلس شده اند وجامعه زنان تصویب این نوع قوانین را  "خشونت قانونی علیه زنان ایرانی" قلمداد

نمایند.

همچنین با نظر به این نکته که زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند و نقش جدی و موثری در امور جامعه دارند، و توجه به تعداد نماینده زن حاضردر مجلس، در مقابل نمایندگان مرد،و همچنین نگاهی گذرا به کشورهای همسایه مانند افغانستان، و عراق و دیگر کشور ها که از منظر  فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی با کشور ما قابل مقایسه نیستند(تعداد نمایندگان زن آنها  بسیار بیشتر ازکشور ما است)،متاسفانه حضور اندک زنان در مجلس به هیچ وجه وجهه خوبی برای کشور و زنان فرهیخته مان ندارد.

«مجلسی با 288 نماینده؛که تنها 9 نماینده زن دارد»

لازم به ذکر است که تعداد نمایندگان دوره‌های 9 گانه مجلس، از سایت رسمی مجلس شورای اسلامی (خانه ملت) برداشته شده است.

در هر صورت چیزی که واضح است، علی‌رغم تلاش‌های انجام شده در راستای مسائل زنان و خانواده در مجلس شورای اسلامی، به نظر می‌رسد جای کار بسیار زیادی باقی مانده است، اما آن اهتمامی که باید و شاید در این زمینه وجود ندارد. ضمن این که کاهش تعداد زنان نماینده در دوره‌های اخیر نیز موضوعی است که مسلما بر کیفیت عملکرد این نمایندگان تاثیر خواهد داشت.

در همین راستا تعیین وتدوین راهکارهایی جهت بازگشت حس اعتماد واطمینان مردم به خصوص زنان به نمایندگان زن، بسیار مهم بوده و در مقابل زنان نماینده نیز باید تلاش کنند فعالیت بیشتری از خود نشان داده و در بعضی حوزه‌ها به جای رفتن در مسیر سیاست‌زدگی و حزب‌بازی،‌ به طور جدی  امور زنان و خانواده را مورد توجه ویژه قرار دهند.

« نوشته شده توسط مریم واقف»