دختر هند یا دختر ایران،چه فرقی می کند؟

هند به سوگ یک زن جوان نشست

 

در دهلی نو، پایتحت هند، هزاران نفر به سوگواری پرداختند و به یاد او شمع روشن کردند.آنها خواهان اجرای عدالت درباره تجاوزکنندگان به این دختر ۲۳ ساله اند که اکنون به "دختر هند" شهرت یافته است.

از صبح روز شنبه، در چندین شهر هند، صدها نفر با شرکت در اعتراضاتی، خواهان حفاظت بیشتر از زنان شده بودند. در پی بروز این اعتراض ها، در بخش های زیادی از دهلی نو، صدها پلیس مسلح ضدشورش مستقر شدند تا از گسترده شدن اعتراض ها جلوگیری کنند.

زنی که مورد حمله قرار گرفت، پس از آن که به همراه دوستش برای دیدن فیلم به یک مرکز خرید در جنوب دهلی رفت، سوار یک اتوبوس شده بود. شش نفر به این دختر تجاورز کردند، سپس با یک میله آهنی او و دوستش را مورد ضرب قرار داده و از اتوبوس در حال حرکت آنها را به بیرون پرتاب کردند.

این دختر جوان که نامش اعلام نشده، پس از سه عمل جراحی در هند، برای درمان به بیمارستان ماونت الیزابت در سنگاپور منتقل شده بود . با این حال،او به دلیل شدت جراحات وارده، در شامگاه ۲۸ دسامبر در این بیمارستان درگذشت.

تجاوز به این زن که دانشجوی پزشکی بود، از هفته گذشته موجی از اعتراضات را در هند به دنبال داشته است، تا جایی که اوایل هفته جاری، پلیس هند اعلام کرد که برگزاری تجمعات اعتراضی در مرکز دهلی‌نو ممنوع است.

معترضان خواهان فراهم کردن امنیت بیشتر برای زنان در هند هستند

روز شنبه، ۲۲ دسامبر، هزاران تظاهرکننده‌ای که در مقابل کاخ ریاست‌جمهوری تجمع کرده بودند، با پلیس ضدشورش درگیر شدند و پلیس برای متفرق کردن معترضان از گاز اشک‌آور و آب پرفشار استفاده کرد.

دولت هند تلاش کرده است که خشم عمومی ناشی از این واقعه را با این وعده که تمهیدات جدیدی را برای محافظت از زنان و ایجاد فضایی امن برای آنها در شهر در پیش می‌گیرد، تا حدی آرام کند.

وهمچنین برای ابراز حس همدردی وهمسویی دولتمردان با افکار عمومی در هند، تجمان موهان سینگ نخست وزیر هند نیز برای استقبال از پیکر این زن جوان در فرودگاه ایندرا گاندی حاضر شده بود.

ببنیم، عبرت بگیریم

در کشور خودمان ایران، همواره شاهد بروز این گونه حوادث شوم و خشونت باربوده و هستیم. تنها دلیل اصلی و قابل درک این است که به جای حمایت از امنیت و محافظت از زنان، با فرا فکنی و زیر سوال بردن شخصیت و نوع پوشش قربانیان، به راحتی همه تجاوزها به حریم خصوصی زنان، کوتاهی هاو بی قانونی ها توجیه می شوند و هیچ کس حاضر به پاسخگویی به این مشکلات نیست.

گاه افکار عمومی جامعه  بی تفاوت از کنار اینگونه مسایل  عبور می کند، معلوم نیست فردا این نا بسامانی و کوتاهی دامان کدام خانواده را  خواهد گرفت. از گذشته تابه امروز در همه جوامع، فشار افکار عمومی بوده که توانسته در خواست های به حق افراد جامعه را از مسئولینی که خود آنان را انتخاب کرده اند مطالبت کند.بی تفاوتی و منفعل بودن افکار عمومی به مسائل و رخداد های  جامعه قطعا آثار شوم و زیانباری را  نه تنها برای قربانیان بی توجهی بلکه تمامی اقشار جامعه در پی خواهد داشت.

نویسنده مریم واقف